دیشب توی واتپد داشتم قسمت جدید یکی از فیک ها رو میخوندم
چون اولین ووت رو داده بودم برای اولین بار گفتم نظر بدم
*دقت کنید من همیشه ووت میدم ولی نظر خب گشادی....
به خاطر دو دلیل بود :
1: نویسنده اش اینقدر قلم فوق العاده و عالی ای داره که من عذاب وجدان داشتم چرا حمایت نمیکنم
2: حس انسان دوستیم
کامنتم انتقاد بود از نقطه قوت و توی توصیفات احساسات شخصیت ها و توصیفات فضا چقدر عالی کار کرده و قلم چقدر تحسین بر انگیز و پرسیدنیه
من ادم رکی و مهربونی ام و به هر قلمی میگم خوبه
*قلم بد نداریم
ولی میتونم به جرات بگم این فیک جز مردود فیک های توباتو بود که از خوندنش پشیمون نشدم
نویسنده با قلمش جوری توی داستان تو رو غرق میکرد که واقعا از قسمت لذت میبردی و هی دنبال قسمت بعد نبودی
و این حقش بود که نقطه قوتش بهش گفته بشه
*بعد درباره اعتقاداتم که داستان خوب از نظرم چه جوریه پست میزارم
میتونم به جرات بگم نویسنده اش خیلی خوشحال شد
و بهم گفت که داشته به خاطر بازخورد کم نا امید میشده
و من با کارم بهش انگیزه دادم
و اره وقتی دیدم اون خوشحال شد منم خوشحال شدم
مطمعنم با کارم حس فوق العاده ای براش به وجود اوردم
این حس خیل برای خودم از طرف شیما سنپای و چند نفر دیگه به وجود میاد
*سنپای میتونم بگم جز کسایی هست که خیلی عالی انتقاد میکنه
حرف حسابم چیه ؟؟
انتقاد لازم نیست حتما گفتن اشکلات باشه
گفتن نقطه قوت کار نویسنده ام انتقاده
پ.ن : همه بلد نیستن انتقاد کنن
واقعا میگم همه بلد نیستن
پس نگران نباشید
که در حق نویسنده بد میکنید و حس خوبی بهش نمیدید
از این به بعد توی ناشناس فیک هاتون انتقادتون میکنم"-"
